توسعه مشارکت های عمومی – خصوصی در شبکه کلینیکی حفظ نباتات کشور

۱۴۰۰/۰۵/۳۱ - ۱۹:۳۵:۲۴
کد خبر: ۱۲۲۳۲۲۸
توسعه مشارکت های عمومی – خصوصی در شبکه کلینیکی حفظ نباتات کشور
دکتر مسعود لطیفیان،عضو هیأت علمی مؤسسه تحقیقات علوم باغبانی کشور

به گزارش برنا؛عوامل زیان آور گیاهی در مراحل مختلف کاشت، داشت، برداشت و پس از برداشت باعث حداقل35% خسارت به محصولات کشاورزی میشود. تعداد عوامل خسارتزای گیاهی مهم و اقتصادی بالغ بر 607 عامل شامل 50% آفات (حشرات، کنهها ، موشها و پرندگان)، 27%بیماریها (باکتری، قارچ، نماتد، ویروس و فیتوپلاسما و...) و  23% علفهای هرز است. مشارکت‌های عمومی و خصوصی در بازسازی امکانات زیرساختی و خدمات عمومی گیاهپزشکی حرف اول را در سطح جهان برای برقراری امنیت غذایی می‌زنند. این نوع مشارکت راه حلی برای جبران کمبود زیرساخت‌های ضروری در مقابل عوامل خسارتزای نوظهور گیاهی است. حفظ نباتات کشور برای انجام وظایف ملی خود به خدمات تخصصی مختلفی از جمله تشخیص، نظارت، تجریه و تحلیل خطر، مدیریت اطلاعات و فناورهای مدیریت کنترل نیاز دارد. تامین این نیازمنیدیها میتواند از طریق مشارکتهای عمومی- خصوصی برای بازیابی هزینههای لازم پشتیبانی شود. مراکز دولتی مرتبط با گیاهپزشکی، شرکتهای خصوصی و سازمان های بین المللی منابعی هستند که میتوان از آنها برای ایجاد نظام مشارکت عمومی- خصوصی در حفظ نباتات کشوراستفاده کرد. افزایش خدمات بخش خصوصی در انجام اقدامات خاص بهداشتی نظیر پیش آگاهی، ردیابی، آزمایش، نظارت و کنترل در کشورهای مختلف جهان به طور فزایندهای رایج شده است. توسعه شبکه تشخیصی کلینیکی گیاهپزشکی یکی ازظرفیتهای اصلی مشارکت عمومی- خصوصی در حفظ نباتات کشور است. با این وجود، به دلیل عدم ظرفیت سازی صحیح این شبکه در نظام حفظ نباتات کشور به شدت محدود شده است. بدون دسترسی مناسب به شبکه تخصصی کلینیکی گیاهپزشکی، کشور قادر به دفاع از امنیت غذایی نبوده و تولیدات گیاهی کشور در معرض خطر آفات اتفاقی بیشتری قرار میگیرد که ممکن است صدمات قابل توجهی به کشاورزی و محیط زیست وارد کنند. ایجاد آزمایشگاههای تشخیصی در سطح ملی به طریق مشارکت عمومی – خصوصی و تجهیز  آنها به  فناوری تشخیص گیاهپزشکی از ضرورتهای اساسی کشور است. سازمان حفظ نباتات می بایست با تدوین استانداردهای شبکه آزمایشگاههای تشخیصی و کلینیکی سازوکار لازم برای رسیدن به این هدف را فراهم سازد. اقداماتی که باید هر چه سریع تر در این زمینه انجام شود شامل موارد زیر است:

• تصویب قوانین ملی برای اعطای مجوز خدمات به بخش خصوصی برای کنترل آفات و بهداشت گیاهی.

• افزایش اعتماد ملی و بین المللی به خدمات گیاهپزشکی بخش خصوصی از طریق اعتباربخشی به مجوزها.

• ایجاد ظرفیت  قانونی فعالیت بخش خصوصی برای مشارکت عمومی- خصوصی در خدمات گیاهپزشکی.

• الگوسازی برای توسعه آزمایشگاههای تشخیصی و کلینیکهای گیاهپزشکی متناسب با استانداردهای ملی.

• اعطای تسهیلات لازم برای  ایجاد شبکه ملی کلینیکهای گیاهپزشکی در قالب مشارکت عمومی - خصوصی.

• ارتقاء سطح آموزش و تخصص در شبکه آزمایشگاهی و کلینیکهای گیاهپزشکی

 

نظر شما
پرونده ویژه